Stapjes in de goede richting
In 1989 haalde hij als speler de finale van het WK, dat in Rotterdam gehouden werd. Spanje speelde op dat toernooi geen enkele rol van betekenis. Hoe anders is dat 26 jaar later. Als bondscoach ziet Marcel Loosveld zijn ploeg op de slotdag van het WK-kwalificatietoernooi in Eindhoven met 1-7 verliezen van de Zuid-Europeanen, die zich inmiddels zesvoudig Europees- en tweevoudig wereldkampioen mogen noemen.
Waar Spanje de andere twee deelnemers aan het kwalificatietoernooi in Eindhoven in ruime cijfers (7-0 en 8-1) aan de kant zet, heeft Nederland veel meer moeite om Bosnië en Herzegovina en Letland van zich af te schudden. De twee ploegen die er in maart van dit jaar mede verantwoordelijk voor waren dat Oranje zich niet voor het EK kwalificeerde, worden allebei met slechts één doelpunt verschil verslagen.
Het eindresultaat is evenwel hetzelfde voor Nederland en Spanje. Bij aanvang van hun onderlinge ontmoeting gisteren zijn beide landen al verzekerd van een plek in de play-offs voor deelname aan het WK van volgend jaar in Colombia. Inzet van de drukbezochte wedstrijd in Indoor Sportcentrum Eindhoven is derhalve de poulewinst. Die levert het voordeel op dat het tweeluik (op 22 maart en 12 april) tegen de nummer twee uit één van de andere poules met een uitwedstrijd begonnen wordt.
Test
Maar er staat meer op het spel. Voor Oranje is het duel met de Zuid-Europeanen een test. Een vraag die immers gerechtvaardigd lijkt, is of de ploeg van bondscoach Marcel Loosveld wel wat te zoeken heeft op het mondiale strijdtoneel. Spanje kon op voorhand al op de deelnemerslijst worden gezet. En niet eens met potlood. Tijdens de laatste vijf wereldkampioenschappen stond de zesvoudig Europees kampioen steeds in de finale. In 2000 en 2004 werd de titel gepakt, de andere keren moest het buigen voor Brazilië.
Nederland behoorde eind jaren tachtig tot de wereldtop in het zaalvoetbal. Met Loosveld als speler bereikte Oranje in 1989 de finale van het allereerste wereldkampioenschap dat – in Rotterdam – gehouden werd. In de finale werd met 2-1 verloren van Brazilië.
Achteropgeraakt
Waar landen als Spanje daarna de weg omhoog wisten te vinden, raakte Nederland juist achterop. Meer dan een bijrol zit er jarenlang niet in. Bij het aanstellen van Loosveld als bondscoach, in 2009, werd de ambitie uitgesproken dat Oranje weer een belangrijke rol moest gaan spelen in het mondiale zaalvoetbal. Eindrondes halen, daar werd op ingezet. Maar dat lukte niet. Pas vorig jaar werd voor het eerst sinds 2005 weer meegedaan aan het Europees kampioenschap. De laatste keer dat Nederland uitkwam op een WK is al vijftien jaar geleden.
In Eindhoven ondervindt de ploeg van Loosveld aan den lijve hoe groot de kloof met grootmacht Spanje inmiddels is. Voor rust kan Nederland het nog aardig bijbenen. Aanvoerder Zaid El Marabiti zorgt er zelfs voor dat het thuispubliek een voorsprong te bejubelen krijgt. Maar als Spanje een tandje bijschakelt, is het niveauverschil snel merkbaar. ,,Zij waren in 1989 nog kansloos op het WK’’, schetst Loosveld na het uiteindelijke pak slaag. ,,In de periode daarna hebben ze het zaalvoetbal naar een hoger plan getild. Vooral door de competitie professioneel te maken. Wedstrijden als vandaag spelen zij iedere week. En wij nooit. Dat is met name het werk van de clubs. Die moeten dat oppakken.’’
Met een competitie die kwalitatief gezien flink bij die van de echte toplanden achterloopt, helpt het niet mee dat bijna alle internationals ‘gewoon’ in de eigen eredivisie spelen. Mo Attaibi vormt – samen met Anes Beslija (FS Gelko Hasselt) – een uitzondering. De 28-jarige Amsterdammer maakte afgelopen september de overstap naar Italië. Daar is hij fullprof bij SS Lazio Calcio. ,,Ik ben bij hem langs geweest en heb hem daar zien spelen”, zegt Loosveld. ,,Hij heeft zeker stappen gemaakt. Voetballend, maar ook als persoon.’’
Cultuurverschil
Attaibi zelf merkt ook verschil. ,,Ik ben niet moe”, glimlacht hij na de wedstrijd tegen Spanje. ,,Ik train zes of zeven keer in de week. Daar groei je van. Ook fysiek en conditioneel. Het is vooral een cultuurverschil. In Italië worden spelers echt vanaf de jeugd opgeleid. Als zij doorstromen weten ze precies wat er van ze verwacht wordt. Het leeft hier meer.’’
Of het zou schelen als meer spelers van het Nederlands team in het buitenland zouden gaan spelen? ,,Misschien. Maar ik denk dat we op deze manier ook een eind kunnen komen. Aan de kwaliteit ligt het niet. We worden niet voor niets tweede in deze poule.’’
Ook de bondscoach is blij dat het Nederland toch gelukt is om de play-offs te halen. ,,Je ziet dat we stapjes maken”, zegt hij. ,,Het EK (Oranje werd in de eerste ronde uitgeschakeld, red.) speelden we vorig jaar nog met een heel andere groep. Daarna zijn we gaan vernieuwen. En nu zie je de resultaten al. Met een oefenoverwinning op Portugal en de twee wedstrijden die we nu van Bosnië en Letland wonnen. Het zou heel mooi zijn als we het WK halen. Dat je daar thuishoort kun je aantonen door de play-offs te winnen. Dat het tegen Spanje moeilijk en zwaar zou worden wisten we. Zij zijn buitencategorie. Er zitten nog een paar echt goede ploegen bij, maar ook landen waar wij bij in de buurt zitten. Er liggen kansen.’’
De loting voor de play-offs heeft vrijdag 12 februari in Belgrado plaats, waar op dat moment het Europees kampioenschap wordt verspeeld. Zonder Nederland dus.
