Nog verrassend spannend

Bron: Noord Hollands Dagblad

Nederlands zaalvoetbalteam boekt belangrijkeoverwinning bij start WK-kwalificatietoernooi

Vincent Schot

Eindhoven * Zelfs de ui­terst fa­na­tie­ke aan­hang van Bosnië en Her­zeg­o­vi­na twij­felt deze don­der­dag­avond na twin­tig mi­nu­ten zaal­voet­bal in In­door Sport­cen­trum Eind­ho­ven niet meer aan de af­loop van het duel van hun land met Oran­je. Het sco­re­bord toont een com­for­ta­be­le 4-0 voor­sprong voor het Ne­der­lands team en ge­zien het spel van hun ploeg voor rust zal zelfs het on­op­hou­de­lij­ke ge­zang, ge­joel en ge­trom­mel van de paar hon­derd Bosni­sche fa­na­tie­ke­lin­gen hier geen ver­an­de­ring meer in bren­gen.

,,Wij zei­den in de kleed­ka­mer juist te­gen el­kaar dat we nog niks had­den”, ver­telt in­ter­na­ti­o­nal Amir Mol­ka­rai na af­loop van het duel. De oran­je­klan­ten blij­ken er een be­te­re kijk op te heb­ben dan de fans. Am­per tien mi­nu­ten te­rug op het veld is de voor­sprong, die tot stand kwam door een ei­gen goal en tref­fers van Zaid el Mo­ra­bi­ti, Mo At­tai­bi en Te­vfik Ceyar, ge­slon­ken tot een mi­ni­maal ver­schil: 4-3.

Goe­de start

,,Wij be­gon­nen goed aan de wed­strijd”, zegt Mol­ka­rai over de start van Oran­je. Bosnië en Her­zeg­o­vi­na, dit voor­jaar in ei­gen land tij­dens het voor Ne­der­land mis­luk­te EK-kwa­li­fi­ca­tie­toer­nooi nog met 2-1 te sterk, maakt een mat­te in­druk en heeft ge­luk dat de thuis­ploeg de trek­ker niet va­ker over­haalt. ,,We had­den er in­der­daad wel zes of ze­ven kun­nen ma­ken. Zelf had ik er bij de twee­de paal een moe­ten ma­ken. Bij 5-0 was het mis­schien wel ge­speeld ge­weest. Maar goed, we gin­gen nog al­tijd met een te­vre­den ge­voel de rust in.’’

Te­rug uit de kleed­ka­mer ziet de Heer­hugo­waar­der, die uit­komt voor Ho­vo­cu­bo, al na lut­te­le se­con­den een ex­tra veld­spe­ler te­gen­over zich in het veld. Bosnië en Her­zeg­o­vi­na heeft niets meer te ver­lie­zen en houdt de hele twee­de helft vast aan de mee­voet­bal­len­de kee­per. Het doet het spel­beeld kan­te­len.

,,Toch ston­den we ver­de­di­gend best goed. Heel veel echt gro­te kan­sen heb­ben we niet weg­ge­ge­ven. Zij kwa­men via een pe­nal­ty we­gens hands (Anes Be­slija, red.) en een ei­gen goal (Ja­mal el Ghan­nou­ti, red.) te­rug in de wed­strijd. Al­leen hun der­de tref­fer was een goed uit­ge­speel­de goal. Wij ver­de­dig­den op het rand­je en kwa­men daar­door snel op vijf fou­ten. Toen kon­den we niet zo­veel meer.’’ Toch wordt het fou­ten­bord­je nog in de­zelf­de mi­nuut als de der­de te­gen­tref­fer valt om­ge­klapt door de ar­bi­ter ach­ter de ta­fel. Uit­ge­re­kend de bes­te man aan de kant van de Bosniërs, To­mi­slav Be­van­da, ziet zijn in­zet van­af tien me­ter ge­keerd door doel­man En­nes van Maas­bom­mel. Des­on­danks is het wach­ten op de ge­lijk­ma­ker, want aan de an­de­re kant van het veld is Oran­je am­per meer drei­gend. Het is ver­de­di­gen wat de klok slaat en met han­gen en wur­gen wordt de zege over de streep ge­trok­ken.

Op sche­ma

En dat is pre­cies waar het Oran­je om te doen was. ,,Dit was de be­lang­rijk­ste wed­strijd. Wij mik­ken op de twee­de plaats ach­ter Span­je en daar­voor moesten we van deze ploeg win­nen. Let­land (van­daag om 20 uur de te­gen­stan­der, red.) schat­ten we min­der sterk in. We lig­gen dus nog op sche­ma.’’

Span­je on­der­streept op de ope­nings­dag haar fa­vo­rie­ten­rol door Let­land met 7-0 te ver­slaan.

 

Rol van De Groot blijft beperkt in wedstrijd tegen Bosnië

Vincent Schot

Eindhoven * Net als twee jaar ge­le­den, toen deel­na­me aan het EK in Ant­wer­pen de in­zet was, werd Jeroen de Groot door bonds­coach Mar­cel Loos­veld bij Oran­je ge­haald nu de play-offs om een WK-tic­ket op het spel staan.

Voor­al in de zo be­lang­rij­ke eer­ste wed­strijd te­gen Bosnië en Her­zeg­o­vi­na voor­zag de keu­ze­heer een be­lang­rij­ke rol in het ach­ter­veld voor de er­va­ren Hoor­naar van ’t Knoop­punt. Voor­al om­dat Loos­veld dacht geen be­roep te kun­nen doen op de ge­schors­te Ja­mal el Ghan­nou­ti wa­ren de rust en het over­zicht van De Groot wel­kom. Zijn ploeg­ge­noot in Am­ster­dam kreeg in het voor­jaar twee keer geel, wat een duel toe­kij­ken be­te­kent. Daags voor het toer­nooi in Eind­ho­ven van start ging, leer­de Loos­veld ech­ter dat straf­fen niet wor­den mee­ge­no­men naar vol­gend sei­zoen. En dus was El Ghan­nou­ti speel­ge­rech­tigd.

,,Dat be­te­ken­de in­der­daad dat ik wat va­ker van­af de zij­lijn moest toe­kij­ken dan voor­af ge­dacht”, zegt De Groot na af­loop. ,,Als ik een paar jaar jon­ger was ge­weest had ik daar waar­schijn­lijk ste­vig van ge­baald. Nu denk ik dat ik toch van waar­de ben ge­weest voor het team en kan ik hier pri­ma mee le­ven.’’

Van­af de bank zag de rou­ti­nier hoe een 4-0 voor­sprong bin­nen tien mi­nu­ten ver­damp­te. ,,In­ter­na­ti­o­naal ge­zien zegt zo’n voor­sprong niets. Zij speel­den de hele twee­de helft met een mee­voet­bal­len­de kee­per en dwon­gen ons zo met onze kont het doel in. Dat zijn we in de ere­di­vi­sie niet ge­wend. Net zo­als dat een fout­je op dit ni­veau bij­na al­tijd di­rect een kans op­le­vert. Maar goed, het gaat om het re­sul­taat.’’

meer nieuws