Afscheid van Brabants Beton

Bron: Noord Hollands Dagblad

Vincent Schot

Hoe­wel de ploeg nog hoop mag koes­te­ren, heeft Ho­vo­cu­bo deel­na­me aan de play-offs niet in ei­gen hand. Met het min­ste of ge­ring­ste beet­je te­gen­wind speelt Ro­nald van Leeu­wen za­ter­dag­avond te­gen TPP dan ook zijn laat­ste thuis­wed­strijd voor de club. Met Bra­bants Be­ton, zo­als de bij­naam van de 38-ja­ri­ge kee­per uit Roo­sen­daal luidt, ver­liest Ho­vo­cu­bo een klas­bak bin­nen en bui­ten de lij­nen. Daar­over zijn voor­gan­ger Mi­chel Went­zel, op­po­nent Pie­ter Grim­me­li­us en ploeg­ge­noot Jasper Boon het met el­kaar eens. Stuk voor stuk ste­ken zij de lof­trom­pet over de doel­man die in het sei­zoen 2010-2011 over­kwam van Ma­la­ba­ta, de club uit zijn woon­plaats.

Mi­chel Went­zel stond twee sei­zoe­nen on­der de lat in Hoorn voor­dat hij koos voor Bun­ga Me­la­ti, de toen­ma­li­ge groot­macht in zaal­voet­bal­land. De kee­per speel­de 82 keer voor Oran­je, waar hij la­ter te­rug­keer­de als as­sis­tent-bonds­coach. In zijn tijd als kee­pers­trai­ner bij Ho­vo­cu­bo werk­te hij an­der­half jaar lang sa­men met Van Leeu­wen.

,,Goe­de re­flexen, een ge­wel­dig in­zicht en sterk in zijn coa­ching. Ro­nald be­heerst kort­om alle ei­gen­schap­pen van een goe­de kee­per. Daar­naast is het ook nog eens een top­go­zer. Dat al­le­maal sa­men maakt het een heel fij­ne jon­gen om mee te wer­ken. Na­tuur­lijk heb ik hem nog wel wat kun­nen bij­bren­gen. De­tails voor­al, want ne­ga­tie­ve pun­ten heb ik in die pe­ri­o­de niet kun­nen vin­den. Van­we­ge mijn werk zie ik de laat­ste ja­ren niet veel zaal­voet­bal meer dus ik vind het moei­lijk te zeg­gen of er be­te­re doel­man­nen zijn in de ere­di­vi­sie. Maar wat Ho­vo­cu­bo be­treft weet ik ze­ker dat hij tot de bes­te kee­pers be­hoort die de club heeft ge­had. Ster­ker nog, ik denk dat hij de al­ler­bes­te is die er ooit ge­speeld heeft. Ook be­ter dan mij­zelf ja, al­hoe­wel onze stij­len to­taal niet met el­kaar te ver­ge­lij­ken zijn. Ik ben er dan ook van over­tuigd dat hij meer in­ter­lands had kun­nen spe­len dan de paar die hij er nu ach­ter zijn naam heeft staan.’’

Pie­ter Grim­me­li­us ver­de­digt al ja­ren het doel van FC Eind­ho­ven, de zaal­voet­bal­veel­vraat van de laat­ste ja­ren. Toen de Til­bur­ger als jon­kie bij Oran­je kwam, maak­te hij ken­nis met zijn pro­vin­cie­ge­noot. Di­rect was hij van hem on­der de in­druk. In de ruim tien jaar dat ze el­kaar nu al als te­gen­stan­ders te­gen­ko­men, is dit nooit ver­an­derd.

,,Op mijn vijf­tien­de de­bu­teer­de ik op het hoog­ste ni­veau bij Ko­ni­ca. Toen kwam ik Ro­nald al te­gen. Hij speel­de toen met Ma­la­ba­ta om de lands­ti­tel, wij voch­ten te­gen de­gra­da­tie. Thuis won­nen we van ze. In die pe­ri­o­de viel hij mij al op als kee­per. Bij Oran­je leer­de ik hem ver­vol­gens als mens ken­nen. Een fan­tas­tisch per­soon. Ro­nald is heel col­le­gi­aal en al­tijd zich­zelf: open en eer­lijk. Daar is hij ver mee ge­ko­men. Zelf steek ik ook zo in el­kaar. Mis­schien voor een deel wel naar zijn voor­beeld. Zelf heb ik voor­als­nog 26 in­ter­lands ach­ter mijn naam staan. Ro­nald een stuk min­der. On­te­recht, vind ik. In die tijd – toen ik als vier­de kee­per bij de se­lec­tie kwam – vond ik hem per­soon­lijk de bes­te. Dat zul­len meer spe­lers van toen be­we­ren. He­laas voor hem lo­pen din­gen soms nu een­maal op een be­paal­de ma­nier. In onze tijd bij de na­ti­o­na­le ploeg heb ik veel van Ro­nald op­ge­sto­ken. Voor­al dat je lek­ker de bal moet te­gen­hou­den en ver­der niet te gek moet doen. Hij is een jaar of tien ou­der dan ik, maar nog al­tijd schaar ik hem on­der de bes­te drie kee­pers van Ne­der­land. Met Ma­nu­el Kuyk van ’t Knoop­punt en mij­zelf. Als Ro­nald zijn dag heeft, is hij moei­lijk te pas­se­ren. Niet voor niets noe­men ze hem Bra­bants Be­ton. We be­spre­ken al­tijd wel even hoe we de bes­te kans heb­ben om bij hem te sco­ren. Min­pun­ten heeft hij niet echt, maar met lage, ver­dek­te scho­ten heeft hij de mees­te moei­te. Ik be­greep dat hij in Bel­gië (KK Mal­le, red.) gaat spe­len? Hij is al­tijd ont­zet­tend fit ge­ble­ven. Als hij dat vol­houdt kan hij mak­ke­lijk nog een paar jaar mee.’’

Jasper Boon is be­zig aan zijn ne­gen­de jaar bij Ho­vo­cu­bo. In het sei­zoen 2010-2011 zag hij Van Leeu­wen bin­nen­ko­men. Sinds­dien is hij twee­de kee­per ach­ter de man die al zes jaar lang 350 ki­lo­me­ter rijdt voor ie­de­re trai­ning of thuis­wed­strijd.

,,Dat ik twee­de kee­per ben ach­ter Ro­nald heb ik nooit erg ge­von­den. Dat kan ook niet an­ders. Wat moet ik nou zeg­gen te­gen de trai­ner? Dat ik hoor te spe­len ter­wijl hij al­tijd mi­ni­maal ’een 7’ keept? Se­ri­eus waar, ik kan mij in al die ja­ren geen blun­der her­in­ne­ren. Na­tuur­lijk wel eens een fout­je, maar nooit een blun­der. Hij is su­per at­le­tisch, veer­tig mi­nu­ten lang ge­con­cen­treerd en ziet heel goed wat er om hem heen ge­beurt, ter­wijl hij zijn blik op de bal heeft ge­richt. In het kam­pi­oens­jaar was hij he­le­maal ge­wel­dig. Niet voor niets werd hij toen ver­ko­zen tot bes­te spe­ler van het sei­zoen. Bes­te spe­ler hè, niet al­leen maar tot bes­te kee­per. Toen hij bij de club kwam, ken­de ik hem al­leen van naam. En van de wed­strijd die we het sei­zoen daar­voor te­gen Ma­la­ba­ta speel­de. Toen stond ik zelf op doel. Ik wist dus al dat hij een goe­de kee­per was, maar al heel snel leer­de ik dat het ook een on­wijs aar­di­ge ke­rel is. Ro­nald was aan het be­gin heel rus­tig, maar bleek al snel een ech­te gang­ma­ker. Bra­bant­se ge­zel­lig­heid. Hij moet het verst rij­den, maar gaat vaak als laat­ste weg. Wel pakt hij hier vaak een ho­tel hoor. In De Mag­neet heeft hij zo’n beet­je zijn ei­gen ka­mer… Kan hij ook een bor­rel­tje drin­ken. We zijn goed met el­kaar, bin­nen en bui­ten de lij­nen. Di­rect na de wed­strijd ro­ken we al­tijd sa­men een si­ga­re­tje, dat kan pre­cies om­dat de trai­ner toch al­tijd nog wel even met jul­lie, de jour­na­lis­ten, staat te pra­ten. Dat zijn mooie mo­men­ten die ik ze­ker ga mis­sen.’’

CgpgU9CUgAAPesZ

In verband met alle mogelijke scenario’s binnen de competitie en play offs, zal op een later goed moment op grootse wijze afscheid worden genomen van Ronald van Leeuwen.

meer nieuws